ژوبین صفاری مدار سقوط به سمت بی اعتمادی

استعفای شهردار تهران روز گذشته توسط شورای شهری که همه اعضای آن از لیست امید وارد این شورا شدند پذیرفته شد. نجفی به طور مشخص جزو گزینه هایی بود که طی مدت کوتاه تصدی‌گری‌اش در شهرداری تهران، توانسته بود تا حدی پرچمدار مبارزه با فساد باشد.
هر چند عمر مدیریت‌اش در شهرداری تهران به اندازه‌ای نبود تا عملکردش مورد ارزیابی کاملی قرار گیرد، با این حال گذشته نجفی، هیچ گونه ابهامی در خصوص پاکدستی‌اش نداشت.
از طرفی انتخاب سرپرست موقت شهرداری چندان سنگ محک کاملی برای عدم پایبندی اعضای شورای شهر تهران، به وعده مبارزه با فساد نیست اما می‌تواند بارقه هایی از یک سرخوردگی را در افکار عمومی ایجاد کند. نشانه‌ای که می تواند در کنار سایر عدم تحقق شعارها در رای به حسن روحانی و حتی مجلس شورای اسلامی پازل سرخوردگی مردم از تغییر را کامل کند. انتخاب شهردار آینده اما به طور قطع می تواند تعیین کننده توقع مردم از رای شان به لیستی که نام آن امید است، باشد و یک انتخاب نا آگاهانه ناامیدی فراگیری در رای دهندگان تهرانی ایجاد کند.
نا امیدی‌ای که بدون شک پیامدهای اجتماعی فراگیری خواهد داشت و بحث آن از منظر جامعه‌شناختی وسیع است، اما از منظر سیاسی به طور واضح می‌تواند باعث انفعال دوباره رای دهندگان و بازگشت چهره های ناکاربلدی به عرصه مدیریت شهری شود. رای های خاکستری که همواره در انتخابات چند دهه گذشته برگ برنده طیف اصلاح طلب بوده است، هر جا که خاموش شدند طیف اصولگرا توانستند با مشارکت پایین مردم کرسی های قدرت را تصاحب کنند.


اشتباه استراتژیک طیف اصلاح طلب در این برهه حساس از جامعه ای که به شدت عصبانی و نا‌امید، تحولات اقتصادی کشور را دنبال می کند، در میان مدت و بلند مدت اثرات منفی خود را بر طیف سردرگم این روزهای اصلاح‌طلبان خواهد گذاشت. برآورده نشدن توقع مردم از عملکرد لیست های امید و همچنین رای بالای رئیس جمهوری در اردبیهشت ماه سال گذشته که حالا با وعده های سرگردان و بر زمین مانده مواجه شده است، همگی سراشیبی سقوط اصلاحات و البته اعتدالیون در کشور را هموارتر خواهد کرد.
اما این ناامیدی جمعی می‌تواند با تغییر در رویکرد اصلاح طلبانِ در قدرت، از مرگ امید در اقشار مردم تا حدی جلوگیری کند. شفافیت گفتار در برابر تمام فشارهایی که متحمل می شوند، گفت و گوی رودرو با مردم و تبیین مشکلات برای آنها و البته در آزمون پیش رو انتخاب فردی لایق و شایسته برای تصدی پستی مانند شهرداری تهران، می‌تواند تا حدی بخشی از اعتماد از دست رفته مردم را ترمیم کند. شرایط امروز جامعه مانند یک تیغ دو لبه است که اگر از فرصت اعتماد سازی استفاده نشود می‌تواند یک بحران تمام عیار برای جامعه ایران رقم بزند.
ناگفته پیداست ناامیدی مطلق منجر به هم ریختگی جامعه خواهد شد و هیچ آبی نمی تواند این دل‌مردگی را در مردم دوباره زنده کند. شاید وقت آن است که پازل ناامیدی مردم به طور عکس راه خود را طی کند. بدون شک اصلاح طلبان و اعتدالیونِ در قدرت، نه با کلمات و وعده ها که با رویکرد قدرتمند و صریح در برابر چالش‌ها می‌توانند مدار سقوط به سمت بی اعتمادی را معکوس کنند. یادمان باشد تنِ رنجور پایتخت، زخم های عمیق و گسترده ای بر خود دارد، مردم تنها با اعتماد به مسئولان خود می توانند برای درمان این زخم ها صبر را با امید در هم ‌آمیزند. مردم یادشان مانده است که شفافیت و مبارزه با فساد شعار محوری لیست امید در شورای شهر بود. مردم را از شعارهای‌تان نا امید نکنید. بنابراین شهردار جدید باید گذشته ای بدون حاشیه و البته عملکردی قابل دفاع داشته باشد.
سایر اخبار این روزنامه
«ابتکار» ازمرگ سینماهای قدیمی در برابر پردیس‌های سینمایی و راه‌های جلوگیری از آن گزارش می‌دهد «ابتکار» تخصیص یارانه دو میلیاردی به احزاب را بررسی می‌کند تحزب یارانه ای نمایش قدرت میان مسکو و واشنگتن در آسمان و دریای سوریه در جریان است از جنگ جهانی کوچک تا جنگ جهانی سوم نجفی بالاخره رفت، حسینی مکارم سرپرست شهرداری تهران شد تلاش شورا برای انتخاب شهردار پایتخت در یک ماه آینده ژوبین صفاری مدار سقوط به سمت بی اعتمادی در حاشیه نمایشگاه عکس‌های کیارستمی از لوور، هنر عکاسی– نقاشی در ایران بررسی شد عکاسی شاعرانه آقای کارگردان «ابتکار» سناریوهای مختلف نجات شورترین دریاچه ایران را بررسی کرد حیات «ارومیه»؛ از «کاسپین» تا «وان» «ابتکار» تاثیرات نرخ گذاری دلار 4200 تومانی در بازار را بررسی کرد آرامش اجباری پس از توفان ارزی نوبخت: بازار ارز کل اقتصاد را تحت‌الشعاع قرار نمی‌دهد سرخو: خانه احزاب در سال پیش‌رو به کادرسازی حزبی توجه کند سرخو: خانه احزاب در سال پیش‌رو به کادرسازی حزبی توجه کند سرخو: خانه احزاب در سال پیش‌رو به کادرسازی حزبی توجه کند